Vladimir Vlajić: Iskra srpske omladine Inzbruka

Share

Tweet

Share

Share

Email

Comments

Iako je u Austriji od svoje druge godine, u koju su došli njegovi baba i deda još pre pola veka, Vladimir Vlajić živeći u Inzbruku, nikada nije zaboravio na svoje korene, svoj rodni kraj Veliko Laole kraj Petrovca na Mlavi i svoju otadžbinu Srbiju.

Ovaj dvadesetosmogodišnji mladić i njegov mlađi brat Filip od malih nogu su, kako kaže, od roditelja učeni da vole svoje a poštuju tuđe, da ispovedaju svoju veru pravoslavnu i da uče srpsku istoriju i srpski jezik, ali da im to nikada ne bude na teret, već uvek prednost i osnova za primanje znanja i o drugim kulturama i narodima, počevši od austrijske.

Ta pozitivna iskra koja je usađena kroz kućno vaspitanje u domu Vlajića nekako je uticala i na to da Vladimir i Filip sa svojim prijateljima, posle jednostrano proglašene nezavisnosti takozvanog Kosova, smišljaju plan kako da pomognu ugroženom srpskom stanovništvu na Kosovu i Metohiji.

Tada beše samo ideja, a istu su pretočili u delo tako što su na praznik Cveti pre deceniju osnovali Srpsku pravoslavnu omladinu Inzbruk, ukratko SPOJI. Organizaciju su osnovali kao nezavisnu, nepolitičku, nepartijsku i humanitarnu, koja se zalaže za očuvanje srpskog kulturnog, duhovnog i nacionalnog identiteta i pozitivno predstavljanje Srbije i srpskog naroda u svetu.

Od samog osnivanja su za 10 godina uspeli da osnuju i ogranke u drugim gradovima u Austriji, kao i u Srbiji, Nemačkoj i Švajcarskoj, a mreža prijatelja i podržavalaca proteže se širom sveta. Među članovima odavno nisu samo Srpkinje i Srbi, već i nekoliko Austrijanaca, Nemaca, pa i onih koji imaju i italijanske i rumunske korene, kao i jedan Dominikanac – svi oni su u misiji SPOJI-a prepoznali humanost, otvorenost, gostoljubivost i integralni karakter srpstva.

U svojoj prvoj deceniji postojanja uspeli su da realizuju preko 50 humanitarnih akcija na Balkanu. Među tim akcijama bilo je i 17 većih na Kosovu i Metohiji, 7 većih u Dalmaciji, Lici, Slavoniji i na Kordunu u današnjoj Hrvatskoj, kao i velika akcija tokom katastrofalnih poplava 2014. godine kada su u devet konvoja uspeli da dopreme pomoć u vrednosti od preko 75.000 evra za ugrožene porodice u Srbiji i Republici Srpskoj. Pored Balkana SPOJI je pomagao i tirolskim porodicama koje su takođe 2014. godine bile pogođene istorijskim poplavama, ali i bolesnoj deci u Tirolu za koje se sredstva sakupljaju pretežno preko humanitarno-sportskog projekta, tradicionalnog fudbalskog turnira, „Kraljevski kup“, koji se od 2014. godine redovno održava u Inzbruku, a koji je redovno podržavan od domaćih i međunarodnih ličnosti iz sveta sporta.

Naš sagovornik ne krije da su model rada preuzeli od humanitarne organizacije „Srbi za Srbe“, sa kojom, kako kaže, imaju bratsku saradnju, kao i transparentnost svakog prikupljenog centa.

Upravo zbog svog dugogodišnjeg dobrovoljnog i humanitarnog rada u okviru organizacije SPOJI, premijer austrijske pokrajine Tirol, gospodin Ginter Plater, odlikovao je Vladimira Vlajića, kao jednog od osnivača ove organizacije, 13. novembra 2017. godine Tirolskom zlatnom značkom za dobrovoljni rad (Tiroler Ehrenamtsnadel in Gold) što predstavlja jedno veliko priznanje za čitav i dugogodišnji i plodotvorni rad za bolje sutra svih mladih ljudi u okviru SPOJI-a. U istoj godini Vladimir Vlajić primljen je kao član u Austrijsko društvo za istoriju nauke.

Za nepunih 10 godina rada uspeli su da u delo sprovedu oko 400 većih i manjih akcija na svim poljima na kojima je SPOJI aktivan, a među najznačajnijim projektima su im sigurno pokretanje „Informativnog i integracionog časopisa `Spoji!`“, kao i zalaganje na polju kulture sećanja i rad na pamćenju na lik i delo Diane Budisavljević.

Časopis „Spoji!“ pokrenut je oktobra 2010. godine kao prvi srpski časopis na teritoriji Austrije, Nemačke i Švajcarske, od strane mladih intelektualaca sa ciljem da informiše srpsku omladinu u rasejanju i u otadžbini o gorućim pitanjima iz oblasti srpskog jezika i pisma, srpske istorije i tradicije, srpske kulture i duhovnosti i da im približi pravoslavnu veru, ali ne samo omladini već i onim malo starijima i iskusnijima među nama. Časopis je dvojezičan, na nemačkom i srpskom, izlazi jednom do dva puta godišnje, u istom pišu autori iz raznih oblasti, a među kojima su između ostalih bili akademik Matija Bećković, legenda srpskog roka Borisav Đorđević „Bora Čorba“, članovi Beogradskog sindikata, prof. dr Volfgang Rorbah, istoriograf mr Radovan Kalabić i mnogi drugi koji su takođe bili i predavači na tribinama koje je SPOJI organizovao tokom svojih prvih 10 godina postojanja.

Posebno mesto u ovom časopisu a i u životu ovog mladog čoveka imala je Austrijanka Diana Budisavljević.

„Kada je reč o hrabroj Austrijanki, rođenoj 1891. godine u Inzbruku, po imenu Diana Budisavljević (devojački Obekser), Srpska pravoslava omladina Inzbruk (SPOJI) je zajedno sa prijateljima iz Socijaldemokratskog pokreta oslobodilaca Tirola početkom 2011. godine kao prva u Austriji pokrenula inicijativu za njeno posthumno odlikovanje Ordenom drugog stepena grada Inzbruka, što je u septembru 2011. godine jednoglasno i prihvaćeno od strane Skupštine grada. Ta inicijativa je kasnije i proširena, a krajnji ishod sinergijskog delovanja sa više strana pokazao se u januaru 2014. godine kada je tadašnja gradonačelnica Inzbruka, mr Kristine Opic-Plerer, donela odluku o imenovanju novog gradskog dečijeg vrtića, koji će nastati u novom gradskom naselju u istočnom delu grada, po Diani Budisavljević-Obekser“, objašnjava Vladimir Vlajić.

San o povratku u svoju Otadžbinu Srbiju Vladimir Vlajić je uvek sanjao, a prvi korak ka tom ostvarenju predstavljao je prvi privremeni povratak koji je učinio 2015. godine kada je na nešto manje od godinu i po dana došao da živi, studira i radi u Beogradu. To mu je prvenstveno omogućilo studiranje Međunarodnih ekonomskih nauka na Univerzitetu u Inzbruku u okviru kojih je obavezna najmanje jedna godina u inostranstvu, a čiji je apsolvent magistarskih studija.

On se odlučio za gostovanje na Ekonomskom fakultetu u Beogradu, ali je pored toga dobrovoljno radio i pri Savezu jevrejskih opština Srbije u Jevrejskom istorijskom muzeju Beograd. Kao državljanin Austrije morao je ili da odsluži obavezni vojni rok ili civilnu službu, no u Austriji od 1992. godine postoji i takozvana Austrijska služba sećanja pri Austrijskoj službi u inostranstvu, koja mladim državljanima Austrije dozvoljava da Službu sećanja u trajanju od 10 do 12 meseci odsluže u jednoj od institucija u inostranstvu koje se bave kulturom sećanja. To su mahom muzeji koji se bave sećanjem na Holokaust, ali i na druge žrtve ratova.

Pošto u Srbiji još nije postojala institucija koja je sarađivala sa Austrijskom službom sećanja osnivač ove institucije, dr Andreas Majslinger, upitao je Vladimira Vlajića da li bi želeo da kao prvi volonter Službe sećanja uspostavi ovu instituciju u Srbiji.

Tako je Vladimir postao prvi volonter Službe sećanja u Srbiji otvorivši vrata i mogućnost svim našim mladim ljudima koji imaju autrijsko državljanstvo da dođu na 10 do 12 meseci u zemlju svojih predaka i tamo odsluže austrijski vojni rok, tj. zamenu za isti.

Vladimir Vlajić je tokom svog privremenog povratka u Srbiji imao i stalnu saradnju sa Austrijskom ambasadom u Beogradu u okviru Službe sećanja, a ista mu je u septembru 2016. godine priredila oproštajni prijem u ambasadi povodom uspešnog uspostavljanja ove institucije, što je prvi takav slučaj u skoro 25-godišnjoj istoriji Austrijske službe u inostranstvu. U maju 2017. godine Austrijska služba u inostranstvu je po prvi put dodelila Ausrijsko priznanje za sećanje na Holokaust jednoj osobi iz jugoistočne Evrope – dr Rubenu Fuksu – bivšem predsedniku Saveza jevrejskih opština Srbije, čiji je doprinos za pokretanje Službe sećanja u Srbiji veoma veliki.

Vladimir Vlajić je s početka 2018. godine počeo da radi za nemačku kompaniju Libher (Liebherr) u Austriji koja se bavi proizvodnjom teških građevinskih mašina poput buldožera, bagera i kranova. Na funkciji je glavnog menadžera prodaje za tržište Rusije i velikog dela bivših sovjetskih republika. Smatra da je tako dobio priliku da se profesionalno ostvaruje a ujedno da spaja, kako kaže, bratske narode Rusije i srpski narod.

Dijaspora.news/Nasi u svetu