PRAISTORIJSKI SRBI U FRANCUSKOJ PEĆINI: Otisak tri prsta nekog Vitomira star 27.000 godina (FOTO)

Share

Tweet

Share

Share

Email

Comments

Kada mi danas vidimo 27.000 godina star otisak šake praistorijskog čoveka na kome su tri uzdignuta prsta, odmah pomislimo na Novaka Đokovića, Vuka Draškovića i košarkaško zlato u Atini 1998. godine. Na šta su mislili pradavni žitelji Gargaskih pećina, ko zna

Pre nego što vam kažemo o čemu se ovde zapravo radi, moramo da izrazimo nadu da ste shvatili da smo se šalili u naslovu.

Ako ste shvatili, onda će vam biti interesantno da čujete da su pećine Gargasa u francuskim Pirinejima jedne od najčuvenijih umetničkih galerija gornjeg paleolita, stare oko 27.000 godina (umetničke galerije, ne pećine, one su mnogo starije).

Nalaze se u blizini mesta Aventinjan u regionu Jug-Pirineji, u departmanu Gornji Pirineji, na jugozapadu Francuske. Za njih je narod tog kraja dugo znao, ali u njih iz straha uglavnom nije zalazio. Tek su potkraj XIX stoleća, podstaknuti naučnom znatiželjom, u njih ušli stručnjak za praistoriju Emil Kartaljak i opat Anri Eduar Breilj, ali je rukom izrađene slike otkrio tek 1906. godine Feliks Regno.

U pećinama su pronađeni dokazi o prisustvu ljudi od srednjeg paleolita pa sve do srednjeg veka, mada su u srednjem veku tu po svemu sudeći boravili razbojnici, odmetnici i drugi begunci od pravde i zakona.

Dokazi o kojima je reč su ljudske kosti, kameni alati i prenosive umetnine, ali najpoznatiji su svakako otisci šaka, odnosno šabloni nastali tako što su pećinski ljudi prislanjali svoje šake na zidove pećina a onda duvali po njima pigment.

Gargaske pećine nisu jedine u kojima su otisci šaka otkriveni, oni se mogu naći širom sveta. Tačan razlog zbog čega su to naši davni preci radili ne znamo, premda bi objašnjenje moglo da bude očigledno: šaka je ono što nas deli od ostatka životinjskog carstva, šaka nas je dovela tu gde smo, šaka je ono što smo mi, na neki način je lični potpis svakog od nas ponaosob jer je svaka šaka jedinstvena.

Uglavnom, na ovoj lokaciji korišćeni pigment je bio crveni oker ili crni mangan-oksid pomešan sa životinjskom mašću.

Na gargaskim stensilima možemo da vidimo da neki prsti nedostaju; pojedini stručnjaci su iznosili teze da su to bile posledice oboljenja, promrzlina ili ritualnog sakaćenja, ali većina ipak smatra da su preci savremenih ljudi namerno savijali jedan, dva ili više prstiju. U tome je postojala nekakva simbolika.

Kada mi danas vidimo 27.000 godina star otisak šake praistorijskog čoveka na kome su tri dignuta prsta (i to baš ona tri koja treba da se dignu) odmah pomislimo na Novaka Đokovića, Vuka Draškovića i košarkaško zlato u Atini 1998. godine.

O čemu su mislili pradavni žitelji Gargaskih pećina, ko zna. Možda i oni o Đokoviću.

Ova lokacija naravno krije i slike na kojima se nalaze konji, bizoni, koze, danas izumrli turovi odnosno divlja evropska goveda, i mamuti. Ali, tri prsta su ipak zanimljivija.

(Dijaspora.news/telegraf.rs)