DETALJI PLANIRANOG “DRŽAVNOG UDARA”: Rusi tražili ubistvo Đukanovića, komandant trebalo da bude političar iz DF-a

Share

Tweet

Share

Share

Email

Comments

Rusi Eduard Vladimirović Shirokov i Vladimir Nikolajević Popov organizovali su kriminalnu grupu od koje su tražili i  ubistvo premijera Mila Đukanovića, tvrdi specijalno tužilaštvo u naredbi za proširenja istrage pokušaja terorizma 16. oktobra.

Prema planu kriminalne organizacije,  haos u izbornoj noći trebalo je da počne ispred Skupštine – grupa demonstranata koja bi se sukobila sa policijom bila bi pod kontrolom Bratislava Dikića i političara iz Demokratskog fronta, čiji identitet tužioci još nijesu otkrili, tvrdi se u dokumentu.

U novoj naredbi tužilaštva objašnjava se da su se Rusi  26. septembra u Moskvi sastali sa Aleksandrom Sašom Sinđelićem i izložili mu plan i dali mu upustva za izazivanje haosa u Crnoj Gori.
Navodi se da su  ga zadužili da pronađe što veći broj osoba u Srbiji koje će se u Crnoj Gori  staviti pod kontrolu bivšeg komandanta srpske Žandarmerije Dikića i  osobe iz DF-a.

Sinđeliću su naložili da kupi oružje i uniforme i za to mu dali najmanje 200.000 eura, tvrdi tužilac.

Piše da je ovaj  tražio od Mirka Velimirovića da kupi 50 automata i pištolja i što veću količinu municije, kojim bi napali policajce i zauzeli Skupštinu.

Dodaje se da je Velimirović  taj posao obavio i Sinđeliću pokazao fotografije oružja na svom telefonu, o čemu je Beograđanin informisao Eduarda Shirokova.

Rus mu je predao dva telefona “lenovo” i tražio da jedan preda Dikiću, koji bi ovaj nakon završetka političkih govora i početka sukoba sa policijom predao osobi iz Demokratskog fronta: “Koji će nastaviti komandovanje licima koja su se sukobila sa službenicima Uprave policije i ušla u prostorije Skupštine Crne Gore”.

U dokumentu se objašnjava da je dan pred izbore – 15. oktobra Dikić u Podgoricu stigao sa Kristinom Hristić, da je iste večeri od Velimirovića uzeo telefon “lenovo” zaštićen od prisluškivanja i ključeve od kuće u kojoj se nalazi oružje…

Uloge osumnjičenih

U dokumentu tužilaštva detaljno se obrazlažu uloge svakog od osumnjičenih:

Navodi se da je Aleksandar Saša Sinđelić bio zadužen da vrbuje osobe za članstvo u toj organizaciji, prima i predaje novac između organizatora i ostalih članova grupe, kao i da obezbjeđuje kupovinu opreme – oružja, policijskih uniformi, štitnika, metalnih palica, pancira, suzavaca, gas-maski, sredstava za komunikaciju…

Dikić je, piše, na skupu Demokratskog fronta u noći 16. oktobra trebalo da drži na okupu druge članove kriminalne organizacije – demonstrante, organizuje njihovo kretanje i upravlja članovima u sukobu sa policajcima “radi nasilnog ulaska sa političarima u Skupštinu Crne Gore”.

U dokumentu stoji da su Predrag Bogićević i Nemanja Ristić takođe bili zaduženi da vrbuju za krimi grupu i da još neidentifikovanim osobama daju upustva da na dan parlamentarnih izbora dođu u Crnu Goru i učestvuju na protestnom okupljanju Demokratskog fronta: “Nakon završetka izbora i da zajedno sa političarima Demokratskog fronta okupljenim na mitingu, izazovu sukobe sa službenicima Uprave policije i nasilno uđu u Skupštinu, gdje će ostati najmanje 48 sati i proglasiti pobjedu Demokratskog fronta i drugih opozicionih partija”, piše u naredbi.

Navodi se da je Mirko Velimirović doprinio otkrivanju kriminalne organizacije, a njegov zadatak je bio da bude nasilan prema drugim osobama, da nabavlja,  skladišti i čuva oružje, municiju i uniforme i da prenosi poruke koje je od organizatora dobijao preko  Sinđelića.

Objašnajva se da je od Sinđelića preuzeo 30.000 eura kako bi nabavio  50 komada automatskih pušaka i tri sanduka municije, namijenjenih još neidentifikovanim osobama koje bi u Crnu Goru poslao Shirokov.

“Da pod komandom Dikića na mitingu ispred Skupštine Crne Gore, zajedno sa drugima okrivljenima izazovu nerede i sukobe između demonstranata i policajaca, a zatim izvrše napad i zauzmu zgradu Skupštine, te proglase pobjedu Demokratskog fronta i uhapse sadašnjeg premijera Mila Đukanovića”.

Ističe se da je Velimirović pristao na sve to, a zatim došao u Upravu policije i prijavio plan kriminalne organizacije, njene članove i lokacije na kojima se nalaze.

Specijalni tužioci tvrde da su Kristina Hristić i Branka  Milić bile zadužene za prenošenje poruka, ugovaranje sastanaka i komunikaciju između organizatora i članova grupe.

Aleksandar Aleksić osumnjičen je da je planirao da vozilom iz Srbije u Crnu Goru prebacuje članove krimi organizacije,  dočekuje ih ali i da takođe učestvuje u napadu na policiju…
Milan Dušić, Dragan Maksić, Srboljub Đorđević, Aleksandar Čurović, Nikola Đurić, Siniša Ćetković, Dejan Stanojević, Miloš Aćimović, Ivica Matić i Perica Andrić bili su zaduženi da napadaju policajce i nasilno zauzmu državni parlament…

Čelnici DF-a ranije su konstatovali da je ovaj slučaj režirana priča, a da se tužilac Milivoje Katnić  priključio institucijama koje kontroliše “organizovana kriminalna banda na čelu sa Milom Đukanovićem”.

Saša Sinđelić – od organizatora do svjedoka saradnika?

Podgorički Viši sud još nije odlučio da li će Aleksandar Sinđelić dobiti status svjedoka saradnika, u predmetu pokušaja terorističkih napada u Crnoj Gori.

“Odluka o predlogu Specijalnog državnog tužilaštva još  nije donijeta”, saopštila je juče portparolka Višeg suda  Aida Muzurović.

Sinđelić se početkom novembra volšebno našao u Crnoj Gori, predao se istražiteljima i tada je uhapšen.

Iz tužilaštva su prethodno ponavljali da je on sa Bratislavom Dikićem organizator 20-člane grupe koja je planirala da ubija građane i premijera Mila Đukanovića, a Beograđanin im je preko medija odgovarao da nema veze sa tim, da  Milo “pali travu i lupa gluposti”…

Sada ga tužilaštvo  predlaže za svjedoka saradnika.

Prema Zakoniku o krivičnom postupku, državni  tužilac  sudu predlaže svjedoka saradnika, ako  je izvjesno da će njegov iskaz i dokazi koje pruži znatno doprinijeti dokazivanju  krivičnog djela  ili pomoći otkrivanju, dokazivanju i sprečavanju drugih krivičnih djela kriminalne organizacije…

Piše da značaj njegovog iskaza mora biti “jači” od  štetnih posljedica krivičnog djela koje mu se stavlja na teret.

Svjedok saradnik ne može biti osoba  za koju postoji osnovana sumnja da je organizator ili vođa kriminalne organizacije.

U naredbi za sprovođenje istrage, tužioci su konstatovali da je i Sinđelić organizator kriminalne grupe koja je planirala da napravi haos u Crnoj Gori, u izbornoj noći 16. oktobra.

Nakon par  dana, glavni specijalni tužilac Milivoje Katnić ponovio je to i u emisiji “Načisto”.

Nešto kasnije na konferenciji za novinare saopšteno je da su Rusi zapravo organizatori akcije.

Prva naredba za sprvođenje istrage znatno se razlikuje od dopunjene, vjerovatno zbog Sinđelićevog svjedočenja.

Branilac Bratislava Dikića, advokat Milan Petrović kazao je  da sumnja da specijalni tužioci prisiljavaju  Sinđelića da za terorizam optuži nevine osobe.

Dikić je ispričao da mu je policijski saradnik podmetnuo telefon i ključeve od kuće, u kojoj je navodno bilo oružje.

On je kazao da bi mu i oružje podmetnuli, da je prihvatio poziv na rakiju.

“Pripreman lažni napad na DF”

Tužioci konstatuju da je osumnjičeni Miloš Jovanović, postupajući po uputstvima organizatora i drugih članova grupe, nakon parlamentarnih izbora trebalo da dođe u Podgoricu  i kamenjem nasrne na prostorije Demokratskog fronta:

“I stvori privid da su napad izvršili navodno pripadnici kriminalnih struktura bliski predsjedniku Vlade Crne Gore Milu Đukanoviću”.

Piše da je Shirokov 16. oktobra konstatovao da je  prvobitni plan propao i zato je od Sinđelića tražio da pronađe pet osoba koje će gađati okupljene demonstrante iz DF-a i izazvati sukobe.

Shirokov 16. oktobra tražio da nađu ko će da ubije Đukanovića

Shirokov se 16. oktobra sastao sa Sinđelićem i tražio od njega da pronađe osobu koja umije da koristi vatreno oružje i koja će u Podgorici istog dana ubiti predsjednika Vlade Mila Đukanovića.

“Te istog podstrekao da otkloni sve prepreke za izvršenje krivičnog djela, da sa drugim organizuje izvršenje krivičnog djela i preduzme druge radnje kojima se stvaraju uslovi za neposredno izvršenje krivičnog djela – ubistvo najviših predstavnika Crne Gore (čl. 363 KZ)”.

Tužioci objašnjavaju da Sinđelić to nije ni pokušao da uradi.

(Vijesti)