U Maticie iselejnika Srbije održana je promocije nove knjige Marka Lopušine “Srbi u Nemačkoj”. Domaćin promocije bio je Miodrag Mića Jakšić, predsednik Matice, a glavni govornik Zoran Kolundžija, izdavač.
“Nemačka je po broju i gastarbajtera, više od 450.000 najznačajniji deo naše dijaspore u svetu .Ovo je osmo izdanje Marka Lopušine, našeg najplodnijeg pisca knjiga o istoriji Srba u rasejanju. Opisuje život i rad Srba u Nemačkoj od pre tri veka do danas. Time se zaokružuje ciklus od deset dela ovog autora koja opisuju nastanak i opstanak srpskog naroda u tuđini”, rekao je Zoran Kolundžija izdavač.
Na promociju su govorili i dr Vladimir Grečić, ekspert iz Beograda, Čedomir Mraz, inženjer iz Nemačke i Aleksandar Đorđević, humanitarac iz Frankfurta.
Navršilo se pedeset godina od kako su se Jugoslavija i Nemačka dogovorili oko izvoza jugoslovenske i srpske radne snage i njihovog boravka na privremenom radu. Ovi gostujući radnici na nemačkom se nazivaju gastarbajteri, ali je taj pojam kod nas shvaćen pežorativno, pa ih srpska javnost decenijama smatra „nemačkim robovima“. U srpskoj javnosti je malo poznato da su prvi gastarbajteri stigli u Nemačku još početkom 20. veka.
Ekonomski migranti masovnije stižu u Nemačke oblasti još pre Prvog svetskog rata. Bili su to siromašni žitelji Like, Gorskog Kotara, Bosne, Dalmacije, Srbije i Makedonije, koji su tražili posao u nemačkim rudnicima. Priliv migranata se nastavio između dva svetska rata, posebno posle krvavog gušenja generalnog štajka rudara u Bosni, velike krize u poljoprivredi i proglašenja Obznane 1920. Broj jugoslovenskih građana u Nemačkoj bio je između dva svetska rata u stalnom porastu od 14.067 krajem dvadesetih do 58.240 krajem tridesetih. Među njima bilo je desetak hiljada Srba i Crnogoraca. Tada su u nemačke fabrike odlazili srpski stručnjaci na usavršavanje. Posle Velikog rata i izgradnje zemlje Nemačka je postala privlačna za veći broj naših ljudi – naglasio je u svojoj uvodnoj reči domaćin Mića Jakšić i pohvalio rad Marka Lopušine.
Drugi talas evropske migracije radnika ka Nemačkoj počeo je pedesetih godina, u vreme američke obnove ove porušene i poražene države. Kada je 1964. godine stigao milioniti radnik na privremenom radu Nemačka ga je svečano dočekala i pozdravila. Naime, 10. septembra 1964, na železničkoj stanici Dojc u Kelnu, iz voza je izašao portugalski radnik Armando Rodrigez de Sa. Svečano je dočekan, a na poklon je dobio moped.
Masovan dolazak Srba u Nemačku dogodio se tokom Drugog svetskog rata, kada su kao zarobljenici punili nemačke logore. Odatle su neki od njih po oslobođenju ostali u Nemačkoj, a mnogi otišli kao jeftina radna znaja u SAD, Kanadu, Veliku Britaniju, čak Austriliju.
– Naredni masovni talas doseljavanja počeo je krajem šezdesetih godina prošlog veka, kada je Jugoslavija sa Nemačkom potpisala Sporazum od odlasku jugoslovenskih radnika na privremeni rad. Do danas je tri i po miliona naših ljudi radilo u Nemačkoj i ostvarili poslove vredne preko 350 milijardi maraka. Seoba radne snage i stručnjaka traje i danas. Najvažnije od svega je da su ti ljudi bili i ostali verni Srbiji i uvek misle i pomažu otadžbini – izjavio je Marko Lopušina, koji je izdavaču, kući “Prometej# iz Novog Sada, predao novi rukopis knjige SRBI U AUSTRIJI.
Dijaspora.news/Nasiusvetu.com
You must be logged in to post a comment Login
Leave a Reply
Morate biti prijavljeni da biste objavili komentar.