Svetom arhijerejskom liturgijom danas je u Vučjem dolu obilježeno 140 godina od Vučedolske bitke kada su crnogorski i hercegovački ustanici izvojevali pobjedu nad Osmanskim carstvom.
Svetu arhijerejsku liturgiju u novosagrađenom hramu služio je mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije, vladika zahumsko-hercegovački i primorski Grigorije, episkop dioklijski Kirilo, umirovljeni episkop Atanasije i vladika budimljansko-nikšićki Joanikije, uz sasluženje sveštenstva i monaštva eparhija.
U prigodnoj besjedi mitropolit Amfilohije rekao je da je Vučji do mjesto susreta sa Božijom silom i svjedočanstvo da Bog nije u sili nego u pravdi.
„Na ovom mjestu pobijedila je pravda i istina Božija, pobijedila je ne samo sloboda koja nas je rodila, zemna i tjelesna, nego ona vječna sloboda od smrti i ništavila“, rekao je mitropolit Amfilohije.
On je istakao da svaka borba na zemlji kojom se ne pobjeđuje smrt i koja ubija dušu i tijelo i, koja lišava čovjeka vječnog i neprolaznog dostojanstva – nije sloboda.
„To nije sloboda koju nam je podario Gospod Hristos svojom Golgotom i svojim stradanjem i Vaskrsenjem. To nije sloboda za koju su se ovdje u Vučjem dolu borili knjaz Nikola Prvi Petrović, Lazar Sočica i druge vojskovođe i ratnici, ne za prostor i zemlju, već za vječnu zemlju i Carstvo nebesko“, naglasio je vladika Amfilohije.
On je rekao da su kralj Nikola i ostali ratnici vojevali i borili se za slobodu i čast svog naroda.
U besjedi vjernicima vladika Grigorije istakao je da je sav život, smisao i napor Crkve Hristove i duha Božijeg da nam Otac otkrije istinu našeg postojanja.
„Sve što danas radimo u ovoj novosagrađenoj crkvi samo je priziv Duha Svetog, priziv blagodeti Sina Božijeg i traženje i vapaj da saznamo šta je volja Oca Nebeskoga“, rekao je episkop Grigorije.
Vladika Grigorije rekao je da novosagrađeni hram treba da bude mjesto spasenja, mjesto mira za sve postradale vojskovođe i vojnike za našu i njihovu slobodu i slobodu naših potomaka.
„Ovo mjesto treba da bude mjesto odmora i preobražaja, gdje će se krv ljudska spirati i umivati rosom Božije blagodeti“, naveo je vladika Grigorije.
On je dodao da se ova poljana, gdje se nalazi hram i gdje se obilježava značajni jubilej, preobražava od krvave u mirisnu jer je u sred nje postavljen hram.
O značaju izgradnje hrama i o Vučedolskoj bici govorio je i episkop Joanikije.
Predsjednik Odbora za izgradnju spomen-crkve Svetog sveštenomučenika Atinogena i načelnik opštine Bileća Miljan Aleksić rekao je da ideja za izgradnju ovakvog objekta postoji još od završetka Vučedolske bitke, ali da su se tek sada stekli uslovi da se ona i realizuje.
„Iskreno se nadam da će ova grandiozna spomen-crkva naći svoje mjesto kao značajni spomenik kulture, duhovnosti i naše slavne istorije u svim istorijskoim udžbenicima srpskog naroda“, istakao je Aleksić.
On je rekao da ovaj hram predstavlja i ostvarenje snova i želje naših predaka koji su htjeli isto ovo napraviti, ali nisu mogli.
Na svečanoj akademiji govorio je akademik Matija Bećković, koji je rekao da je Vučedolska bitka nastavak Kosovskog boja.
On je istakao da je ova crkva dokaz zajedništva crnogorskog i hercegovačkog naroda, kojima su stavljene granice, ali su oni jedan narod.
Svečanosti je prisustvovalo više hiljada vjernika iz Republike Srpske, Crne Gore i Srbije.
Iako su bili pozvani, crnogorski zvaničnici nisu prisustvovali skupu.
Izgradnju crkve prije osam godina započele su eparhije Budimljansko-nikšićka i Zahumsko-hercegovačka, uz podršku Mitropolije crnogorsko-primorske, naroda iz sve tri eparhije, kao i velikog broja priložnika.
Na prijedlog Odbora za izgradnju hrama, Eparhija budimljansko-nikšićka uručila je medalju Svetog Georgija predsjedniku Republike Srpske Miloradu Dodiku. Medalja je uručena i načelniku opštine Bileća Miljanu Alkesiću, te drugim zaslužnim pojedincima iz Hercegovine i Crne Gore.
Na Vučijem dolu, zaravni oko šest kilometara istočno od Bileće u opštini Nikšić, 1876. godine vodila se odlučujuća bitka između Turaka sa jedne i Crnogoraca i Hercegovaca sa druge strane.
Muhtar-paša povukao se pre nego da je stupio u boj, a njegova vojska imala je ogromne gubitke, preko 3.500 poginulih i ranjenih. U bici je poginuo veliki broj visokih osmanskih oficira i podoficira.
Knjaz Nikola, koji je predvodio crnogorsku i hercegovačku vojsku, poslije bitke je dobio naroda nadimak „car junak“.
Prema njegovoj naredbi bilo je zabranjeno odrubljivanje glava neprijateljskih vojnika.
(in4s)
